Με Κ.Ε.Σ με Κ.Ε.Σ, εσύ με ΚAIΣ
• 1991: Νομοσχέδιο κυβέρνησης Μητσοτάκης για την ιδιωτικοποίηση της παιδείας.
• 1998: Σύνοδος στην Μπολονια, κίνηση της Ε.Ε προς σπάσιμο των ενιαίων πτυχίων και διαχωρισμό της βασικής εκπαίδευσης σε καταρτίσεις, αποσύνδεσή της από επαγγελματικά δικαιώματα.
• 1998: Νόμος Αρσένη. Έναρξη δημιουργίας πελατείας για τα ιδιωτικά Παν/μια με τη μετατροπή του σχολείου σε εξεταστικό κάτεργο.
• 2001:Νομοσχέδιο ΠΑΣΟΚ, γνωστό ως <<ανωτατοποίηση των ΤΕΙ>> (μη σας ξεγελάει ο τίτλος). Πρώτη προσπάθεια για εφαρμογή του προτύπου (της Μπολονία) για Bachelor-Master.
• 2005: Βάση του 10 επί Γιαννάκου στο ίδιο πνεύμα. Ευρωπαϊκή οδηγία 36/2005 που πιέζει για εξίσωση των τίτλων των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών Παιδείας με τα πτυχία των ΑΕΙ-ΤΕΙ.
• 2005-2007: Σε εξέλιξη η προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 16 του συντάγματος που απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων με τη σύμφωνη γνώμη ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και με αυτόν τον τρόπο ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
• 2004-2007:Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της ΝΔ στην ανώτατη εκπαίδευση με καθορισμό των σπουδών σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων, manager στα Παν/μια, αυταρχικότερο πλαίσιο λειτουργίας, αγοραία μεταπτυχιακά και έρευνα και διάφορα άλλα συναρπαστικά…
Το φοιτητικό κίνημα όμως καταφέρνει όλα αυτά τα χρόνια να ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ τις παραπάνω επιθέσεις. Η τελευταία πρόκληση ήρθε από τον πρώην υπουργό Παιδείας, Άρη Σπηλιωτόπουλο, που με διαδικασίες express αναγνώρισε τα κολλέγια (ΚΕΣ) 4 μέρες πριν ξεκουμπιστεί από την εξουσία.
Η νομιμοποιήση των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι πλέον γεγονός. Από την πίσω πόρτα αυτή τη φορά, με την αναγνώριση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ). Η οδηγία αυτή προβλέπει να αναγνωρισθούν στους αποφοίτους των ΚΕΣ ίσα επαγγελματικά δικαιώματα με αυτά των αποφοίτων του δημόσιου πανεπιστημίου. Σημειωτέον, η αναγνώριση αυτή είχε σταματήσει τον Γενάρη του 2009 κατόπιν δυναμικών φοιτητικών κινητοποιήσεων.
Οι προυποθέσεις που τέθηκαν για την λειτουργία τους είναι ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ: α)το 10% του διδακτικού προσωπικού να έχει διδακτορικό, τη στιγμή που στα Παν/μια αυτό πρέπει να ισχύει τουλάχιστον για το 75% και β) να έχει ο σχολάρχης κτίριο 300τ.μ.(!)
Κύριο επιχείρημα του κυβερνητικού στρατόπεδου την περίοδο της συζήτησης, το οποίο ακούσαμε κατά κόρον από ΔΑΠίτες και ΠΑΣΠίτες, είναι ότι “πρέπει να μπει τάξη στο θολό τοπίο των ΚΕΣ” και η δικαιοδοσία αυτών να μεταφερθεί στο υπ.Παιδείας από το υπ.Ανάπτυξης, ώστε να μπορέσουν να αξιολογηθούν σύμφωνα με τα standards που ισχύουν για τα δημόσια Παν/μια...Από την αρχή όμως έλεγαν ψέματα και ανυπόστατες μεγαλοστομίες...
Η νέα πετριά ήταν θέμα χρόνου να έρθει από το Ευρωπαικό Δικαστήριο...Με απόφασή του ορίζει ότι τα
ΚΕΣ (παραρτήματα ξένων Παν/μίων) μπορούν να αξιολογηθούν ΜΟΝΟ από τη χώρα
προέλευσης...Συνεπώς, το ελληνικό κράτος καθόλου χέρι δε μπορεί να βάλει στα ΚΕΣ και να ελέγξει τις διαδικασίες τους και τα επιχειρήματά τους - και τυπικά πλέον - καταρρέουν.
Η ΕΑΑΚ εξετάζει το ζήτημα. Το βασικό χαρακτηριστικό των ΚΕΣ είναι η αναδιάρθρωση, δηλαδή:
Τα γνωστικά αντικείμενα που διδάσκονται κατευθύνονται από την ανάγκη επιχειρήσεων για εξειδικευμένους εργαζόμενους που θα αποφέρουν το μέγιστο δυνατό κέρδος.
Παρέχουν ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ, ΟΧΙ ΜΟΡΦΩΣΗ, και με τον τρόπο αυτό παράγουν εξαρτήματα της διαδικασίας παραγωγής, όχι εργαζόμενους με συνείδηση των δικαιωμάτων τους και εποπτεία του προϊόντος που παράγουν.
Η εξειδίκευση, βασική πτυχή του χαρακτήρα που θέλουν να αποδώσουν στα ΚΕΣ, απειλεί την εκπαίδευση, αφού δεν επιτρέπει στον εργαζόμενο να έχει συνολική αντίληψη του αγαθού που παράγει, και άρα του στερεί την ικανότητα να το διεκδικήσει. Ακόμα χειρότερα, η εξειδίκευση προάγει την έρευνα και τη γνώση προς όφελος των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων του κεφαλαίου, ΟΧΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ, καθώς οι εξειδικευμένοι εργαζόμενοι έχουν καλύτερο αντίκρισμα στην αγορά εργασίας.
Με αυτήν την έννοια, τα ΚΕΣ πιέζουν προς την αναδιάρθρωση και το δημόσιο πανεπιστήμιο, και αποτελούν ένα ακόμα βήμα προς την ιδιωτικοποίηση της παιδείας.
Οι σπουδές είναι εντατικοποιημένες, λόγω του στενού γνωστικού πεδίου που εξετάζεται, και άρα οι σπουδαστές δεν έχουν περιθώριο να συνδικαλίζονται. Ο κατακερματισμός της γνώσης που συμβαίνει στα ΚΕΣ οδηγεί τους μελλοντικούς εργαζόμενους να θεωρούν ότι έχουν διαφορετικά συμφέροντα μεταξύ τους, αφού έχουν και διαφορετικά αντικείμενα εργασίας, ΑΠΕΙΛΗ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ, η οποία κατακερματίζεται λανθασμένα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και όμως, την ίδια ανεργία θα αντιμετωπίσει ο απόφοιτος των ΚΕΣ με αυτόν του δημόσιου πανεπιστημίου, και υπό τις ίδιες συνθήκες θα κληθεί τελικά να εργασθεί. ΟΛΟΙ έχουμε κοινά συμφέροντα, κοινά οράματα, και ΕΝΩΜΕΝΟΙ, όχι κατακερματισμένοι, θα αγωνιζόμαστε για αυτά.
Απαντηση μας στην πολιτικη του κεφαλαιου για την αναδιαρθρωση της Παιδειας είναι η ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (ΕΠΕ). Αντιδρούμε στον διαχωρισμό τεχνολογικής και θεωρητικής γνώσης (ΤΕΙ-ΑΕΙ) που δημιουργεί αποφοίτους και εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, με διαφοροποιημένα επαγγελματικά δικαιώματα. Αντίθετα απαιτούμε τη σύζευξη θεωρίας-πράξης και ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά-επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό. Επίσης, η ΕΠΕ αναφέρεται στην απαίτησή μας για θεωρητικό υπόβαθρο στις σπουδές και ολοκληρωμένη γενική θεώρηση του γνωστικού αντικειμένου, ώστε ο μελλοντικός εργαζόμενος να κατέχει συνολική γνώση του τρόπου παραγωγής του αντίστοιχου προϊόντος ή υπηρεσίας. Διαφωνούμε με την ειδίκευση στο πτυχίο, που το διασπά σε διαφορετικές κατευθύνσεις και πάλι οδηγεί σε αποφοίτους διαφορετικών ταχυτήτων που δε θα μπορούν να διεκδικήσουν συλλογικά τα δικαιώματά τους. Στις περιπτώσεις όπου εντοπίζεται αναγκαιότητα ειδίκευσης, αυτή θα πρέπει να αποκτάται αργότερα, με έξοδα του εργοδότη και να μην εξαρτάται από αυτήν η διατήρηση του δικαιώματος στην εργασία, όπως συμβαίνει στην ιατρική. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται σε μεγάλο βαθμό και ο εργαζόμενος αφού ο εργοδότης, έχοντας επενδύσει χρόνο και χρήμα για να τον ειδικεύσει, θα το σκεφτεί 2 φορές για να τον απολύσει.
ΕΑΑΚ
Eaak-alexandroupolis.blogspot.com
