Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΘΑ 'ΧΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΝΑ ΜΗ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ.
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΑΣ!

Την περασμένη περίοδο η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας τις επιταγές της Ε.Ε., ανακοίνωσε μέσω το υπουργείου ότι το καλοκαίρι του 2014, θα επιβάλλει τις διαγραφές περίπου 180.000 «αιώνιων» φοιτητών, με αφορμή την οικονομική επιβάρυνση του πανεπιστημίου, στην προσπάθεια της εξυγίανσής του. Τη στιγμή, που κάνουν λόγο για το κόστος των μεγαλοετών φοιτητών, αποκαλύπτεται η χυδαιότητα των ψεμάτων τους, καθώς οι φοιτητές μετά το έβδομο έτος δεν δικαιούνται καν το φοιτητικό πάσο και δεν κοστίζουν ούτε μισό ευρώ στα ιδρύματα ή στο ελληνικό κράτος. Η επιλογή για τη διαγραφή των φοιτητών δεν έρχεται από το πουθενά. Αποτελεί κεντρική κατεύθυνση του κεφαλαίου εντός της Ελλάδας από τα χρόνια της μεταπολίτευσης, η οποία επικυρώθηκε σε πανευρωπαϊκή κλίμακα μέσα από τη συνθήκη της Μπολόνια, και συνάντησε σε κάθε προσπάθεια εφαρμογής της την αντίσταση του φοιτητικού κινήματος.

Επί της ουσίας, λίγο ή πολύ έρχονται να επιβάλλουν τον ατομικό δρόμο εντός του φοιτητικού σώματος, καταστέλλοντας οποιαδήποτε σκέψη για συλλογική διεκδίκηση και κάθε φωνή αντίστασης η οποία μέσα από το φοιτητικό κίνημα στοχεύει στην ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης. Οι διαγραφές αποτελούν ένα απαραίτητο, πρώτο βήμα, ώστε να καθυποταχθεί το φοιτητικό κίνημα, στην προσπάθεια διαμόρφωσης ενός εντελώς διαφορετικού πεδίου εντός των ιδρυμάτων. Θέλουν ένα πανεπιστήμιο άμεσα συνδεδεμένο με τις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου, το οποίο θα κατανέμει τους αυριανούς εργαζομένους στην εργασιακή περιπλάνηση μέσα από ένα φαύλο κύκλο κατάρτισης και επανακατάρτισης διαμορφώνοντάς τους πλήρως υποταγμένους στον εκάστοτε εργοδότη τους. Υπ’ αυτήν την έννοια προετοιμάζουν το σημερινό φοιτητή να συναινέσει στην κυρίαρχη συνθήκη, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και τον αυριανό εργαζόμενο και να του επιβάλλουν να μην εξεγερθεί ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που θεσμοθετούν ως καθεστώς!

Σε αυτήν την κατεύθυνση, όποιος δεν συμβιβάζεται με τα κατακερματισμένα πτυχία, τις υποχρεωτικές παρακολουθήσεις και την εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών θα διαγράφεται! Μέσα από την εφαρμογή των διαγραφών έρχεται να αφαιρεθεί η δυνατότητα για την κατάκτηση των διεκδικήσεων των φοιτητών, δημιουργώντας ένα ψεύτικο δίλημμα, ότι είτε θα ασχοληθούν με τις συλλογικές διεκδικήσεις και διαδικασίες, είτε θα ασχοληθούν αυτοτελώς με την απόκτηση του πτυχίου τους, αδιαφορώντας για την πολιτική συγκυρία. Σε αυτήν την κατεύθυνση αποτελούν και ένα μέσο πίεσης από πλευράς υπουργείου, στη λογική ότι στο βαθμό που το φοιτητικό κίνημα θα αποτελέσει εμπόδιο για τις κατευθύνσεις της κυρίαρχης τάξης σήμερα, θα ποινικοποιείται ακόμα και με τη διαγραφή του. Πέραν των παραπάνω οι διαγραφές έρχονται να προετοιμάσουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, προκειμένου την ερχόμενη περίοδο οι αρχιτεκτονικές τομές που επιχειρούνται στην εκπαίδευση μέσω και των εσωτερικών κανονισμών (2 κύκλοι σπουδών, σύνδεση πανεπιστημίου με επιχειρήσεις, κατακερματισμένα πτυχία, ν+2), να περάσουν με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιστάσεις.

Η προπαγάνδα της κυβέρνησης γύρω από το ζήτημα των διαγραφών κάνει λόγο για μείωση του κόστους εντός των ιδρυμάτων, στη λογική πως οι μεγαλοετείς φοιτητές επιβαρύνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια και αποτελούν πρόβλημα. Τα πραγματικά προβλήματα όμως είναι άλλα. Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι τόσο με τους μειωμένους προϋπολογισμούς και τις επιπτώσεις που επιφέρουν, όπως η έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών, οι περικοπές στη μέριμνα με χαρακτηριστικό παράδειγμα εντός του Π.Κ. τους 150 φοιτητές που πετάχτηκαν έξω από τις εστίες και οι περικοπές στα συγγράμματα όσο και με τους εντατικοποιημένους ρυθμούς σπουδών, την καθηγητική αυθαιρεσία και τον ανταγωνισμό μεταξύ των φοιτητών. Το συγκεκριμένο ζήτημα, μπορεί φαινομενικά να αφορά άμεσα τους μεγαλοετείς φοιτητές, αλλά πρέπει να αποτελέσει υπόθεση όλων μας αφού είναι όλο και πιο δύσκολο πλέον για την πλειοψηφία μέσα στις σχολές να σπουδάσει. Άρα απαιτείται και μια ενιαία απάντηση από το φοιτητικό σώμα εντός των ιδρυμάτων.

Αποτελεί χρέος συνολικά για το φοιτητικό κίνημα να μη σταλεί καμία λίστα με ονόματα μεγαλοετών φοιτητών και να κλονίσει την κατεύθυνση που θέτει το υπουργείο στήνοντάς της EMΠΟΔΙΟ. Σε αυτήν την κατεύθυνση το φοιτητικό κίνημα οφείλει να δράσει συντονισμένα μέσα από συνελεύσεις σε αγωνιστική κατεύθυνση οι οποίες θα μπλοκάρουν τις διαγραφές σε πανελλαδικό επίπεδο, καθώς και θα καταδικάσουν έμπρακτα την πολιτική που τις εφαρμόζει. 

Η κατάσταση που διαμορφώνεται στις σχολές ανοίγει για το φοιτητικό κίνημα δύο δρόμους: ή θα αποδεχθούμε την εντατικοποίηση των σπουδών μας, θα δεχθούμε να τρέχουμε από μάθημα σε μάθημα σε ένα πανεπιστήμιο εξεταστικό κάτεργο, με συγγράμματα που θα πληρώνουμε απ’ την τσέπη μας και την ίδια στιγμή θα κοιτάμε καχύποπτα το διπλανό μας μήπως είναι «αιώνιος». Ή θα επιβάλλουμε την ανάγκη μας, να μπορούμε να σπουδάσουμε με ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, χωρίς να δίνουμε ούτε 1 ευρώ! Ή θα αποδεχθούμε το πανεπιστήμιο να λειτουργεί με τα κριτήρια της αγοράς, με δίδακτρα, διάσπαση πτυχίων, διαγραφές ή θα ορθώσουμε τείχος αντίστασης στις προωθούμενες από την ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις πολιτικές! Ή συνολικά θα αποδεχθούμε την υποτίμηση των ζωών μας και θα οδηγηθούμε σε ένα μέλλον ανεργίας και ελαστικής εργασίας με μπόνους την τρομοκρατία από το αφεντικό μας ή θα ανατρέψουμε το παρόν και μέλλον, που μας ετοιμάζουν και θα χτίσουμε ένα άλλο μέλλον, στα μέτρα των αναγκών μας!

ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ!
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!
ΝΑ ΔΙΕΓΡΑΨΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ!