Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

ΚΑΛΩΣ ΤΑ "ΜΕΤΡΑ"ΜΑΣ ΤΑ ΔΥΟ

Η κυβέρνηση με τα νέα μέτρα οδοστρωτήρα που εξήγγειλε για την παιδεία ξεκίνησε πόλεμο εναντίον μας . Τα μέτρα συνοψίζονται στα εξής:
1. Αξιολογητές απ' όλο τον κόσμο - ανοίξαμε και σας περιμένουμε
2. Χρηματοδότηση με προϋποθέσεις - και κατουρημένες ποδιές άμα λάχει
3. Πρυτάνεις με διεθνή διαγωνισμό - ο καλύτερος πρύτανης του κόσμου ήρθε από μακριά
4. Οριοθετούνται ΑΕΙ-ΤΕΙ - πόσο νούμερο είμαι τελικά!!!
5. Θα μείνουν τα μισά Ιδρύματα - λίγοι και καλοί
6. Αποβάλλονται οι «αιώνιοι» - οξω από τις πανεπιστημιάρες μας!
7. Θα υποδέχονται ξένους φοιτητές - welcome to ellada!

Πέρσι ξεκίνησε για πρώτη φορά η αξιολόγηση των ελληνικών πανεπιστήμιων. Στόχος της αξιολόγησης είναι η κατάταξη των πανεπιστήμιων σε «καλύτερα και χειρότερα» ή πιο σωστά, σε παραγωγικά ή μη, σύμφωνα με τα κριτήρια της αγοράς. Μια καλή θέση στην κατάταξη μεταφράζεται σε καλύτερη χρηματοδότηση στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο σε σχέση με τα υπόλοιπα, οδηγώντας τις «κακώς» βαθμολογούμενες σχολές στην κούρσα για την εύρεση ιδιωτικών επενδύσεων. Η οικονομική διαχείριση των πανεπιστημίων περνά πλέον στον επιχειρηματικό κόσμο. Ο αποκλεισμός του φοιτητή από τη διαχείριση του πανεπιστήμιου ολοκληρώνεται και τυπικά με την απομάκρυνση του από τα όργανα «συνδιοίκησης» η οποία περνάει αποκλειστικά στους πρυτάνεις και τις συγκλήτους(όχι πως ο λόγος μας μετρούσε μέχρι τώρα). Ο πρύτανης θα ορίζεται από το υπουργείο παιδείας με διεθνή διαγωνισμό και θα περιορίζεται καθαρά σε ακαδημαϊκά-πολιτισμικά ζητήματα, ενώ η διοίκηση των οικονομικών περνά στους manager. Το κύρος του πρύτανη θα έγκειται στην ικανότητα του να συνδέει την αγορά και την προσέλκυση κεφαλαίου στα πανεπιστήμια.
ΟΡΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΕΙ - ΤΕΙ
Επανεξετάζονται οι όροι πανεπιστήμιο και τεχνολογικό ίδρυμα των οποίων τα επιστημονικά αντικείμενα δεν θα συγχέονται πλέον. Ως «πανεπιστήμιο» θα νοείται το σύνολο των σπουδών σαν ενότητα ενώ τα ΤΕΙ θα επιτελούν διαφορετικό ρόλο, πιο τεχνολογικό δηλαδή με περισσότερα εργαστήρια και λιγότερη θεωρία. Ένα μεγάλο μέρος των ΤΕΙ θα κατέβουν εκπαιδευτικό επίπεδο και θα αποτελέσουν ξανά, όπως στο παρελθόν, τεχνολογικά και μόνο ιδρύματα. Η πληθώρα των ΤΕΙ θα πάψει να ανήκει στην ανώτατη βαθμίδα, όπως συμβαίνει σήμερα, το κριτήριο θα είναι το περιεχόμενο και η ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών. Η οριοθέτηση ΑΕΙ -ΤΕΙ μεταφράζεται σε υποβάθμιση των ΤΕΙ. Το μέτρο αυτό έρχεται να ολοκληρώσει τον κατακερματισμό των εργασιακών δικαιωμάτων και τη διάσπαση της συλλογικότητας που ξεκίνησε με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων(ΕΠΠ). Παράλληλα, ανασχεδιάζεται πλήρως και ο χάρτης των Ιδρυμάτων και από τα συνολικά ΑΕΙ και ΤΕΙ, που λειτουργούν σήμερα, θα συνεχίσουν να υπάρχουν στα τέλη του 2011 μόνο τα μισά!! Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει τις συγχωνεύσεις τμημάτων ή και σχολών ομοειδούς επιστημονικού αντικειμένου, τις συγχωνεύσεις ΑΕΙ και ΤΕΙ μεταξύ τους, καθώς και την ενσωμάτωση ενός μέρους πανεπιστημίου ή τεχνολογικού ιδρύματος σε ένα άλλο. Η νοοτροπία της «μεταρρύθμισης» αυτής αντιστοιχείται με τον «Καλλικράτη» σε ΑΕΙ-ΤΕΙ.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ
Στα 2ν έτη θα αποβάλλονται από τα πανεπιστήμια οι φοιτητές, όπως είχε ήδη προετοιμαστεί και από το νόμο πλαίσιο. Παράλληλα εισάγονται και προαπαιτούμενα μαθήματα τα οποία θα πρέπει να έχει περάσει κάθε φοιτητής προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές στο επόμενο έτος . Η κυβέρνηση και η υπουργός παιδείας χαρακτηρίζουν τους αιώνιους φοιτητές ως « βάρος» για τα ελληνικά πανεπιστήμια, παραβλέποντας μάλλον το γεγονός ότι οι αιώνιοι φοιτητές δεν αποτελούν χρηματική επιβάρυνση για το κράτος αφού δεν λαμβάνουν βιβλία και φοιτητική μέριμνα. . Εκτός όμως από την αποβολή των αιώνιων φοιτητών, αλλαγές επέρχονται και στον τρόπο εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Οι μαθητές δεν θα εισάγονται σε τμήματα αλλά σε σχολές και το πρώτο έτος θα θεωρείται προπαρασκευαστικό. Ανάλογα λοιπόν με τις επιδόσεις τους σ’ αυτό οι φοιτητές θα τοποθετούνται στο τμήμα που τους «αντιστοιχεί» με «αξιοκρατικά» πάντα κριτήρια. Με την κατάργηση των πανελληνίων εξετάσεων, την εισαγωγή προπαρασκευαστικού έτους και τις αλλαγές που έπονται προωθείται ο φαύλος κύκλος της παραπαιδείας και στην ανώτατη εκπαίδευση. Για χιλιάδες φοιτητές λοιπόν το δικαίωμα στη μόρφωση, τη δουλειά και την αξιοπρεπή ζωή ,αποτελεί πια παρελθόν. Με τον τρόπο αυτό η εντατικοποίηση των σπουδών ενισχύεται ακόμα περισσότερο και το άγχος για την εισαγωγή περνά από τα μαθητικά θρανία στα φοιτητικά έδρανα. Ο φοιτητής χάνει κάθε ίχνος ελεύθερου χρόνου, αδυνατεί έτσι να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε συλλογική ή μη δραστηριότητα και μετατρέπεται ευκολότερα σε ελαστικό εργαζόμενο, με πλήρη άγνοια των εργασιακών δικαιωμάτων του και παθητικό καταναλωτή όπως η κυβέρνηση και η ΕΕ επιθυμούν.
ΕΘΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ
Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων είναι ένας ακόμη ευρωπαϊκός νεωτερισμός που σκοπό έχει να κάνει ‘ανώτερη’ την ποιότητα της εκπαίδευσης. Η λειτουργία του συνίσταται στην κατάταξη των ατόμων-αποφοίτων- μαθητών σε 8 βαθμίδες με βάση τις ικανότητες ,τις δεξιότητες και τις γνώσεις του. Η κατάταξη θα γίνεται ως εξής ; στην πρώτη βαθμίδα θα έχουν την τύχη να μπαίνουν οι απόφοιτοι Γυμνασίου, στη δεύτερη οι απόφοιτοι των τεχνικών λυκείων και στην τρίτη των Ενιαίων. Στα επόμενα 5 level και κατά ιεραρχική σειρά πάντοτε ,θα κατατάσσονται οι απόφοιτοι των ΚΕΣ ,ΤΕΙ, ΑΕΙ, κάτοχοι Master και τέλος διδακτορικοί. Η ένταξη του ατόμου σε μια κατηγορία θα γίνεται με βάση ,πέρα των γνώσεων που θα πιστοποιούνται από τις μονάδες που θα σου δίνει ένα πτυχίο, και από τις ικανότητες π.χ. γνώση ξένης γλώσσας αλλά και τις δεξιότητες π.χ. σεμινάρια. Όλα τα παραπάνω θα κωδικοποιούνται σε μονάδες τις οποίες θα μαζεύει ο κάθε υποψήφιος που θέλει να ανέβει την σκάλα του Ε.Π.Π. και να επανδρώσει τα ανώτερα στρώματά του.
Η ποιότητα της γνώσης πλέον μετριέται με μονάδες! Η ποσοτικοποίηση της εκπαίδευσης ,που είναι η άμεση λειτουργία του Ε.Π.Π., καθιστά τη γνώση κάτι άμεσα εμπορεύσιμο και ρευστό όπου η απόκτηση μιας πιστοποίησης δεν μεταφράζεται σε επαγγελματικά δικαιώματα και εύρεση εργασίας με σταθερούς όρους αλλά σε μονάδες και αριθμούς. Έτσι το Ε.Π.Π. αποδεσμεύει τα επαγγελματικά δικαιώματα από το πτυχίο ρίχνοντας τον μελλοντικό εργαζόμενο στο στίβο της ελαστικής εργασίας όπου θα είναι αναγκασμένος να τρέχει για να επανακαταρτιστεί, να μαζέψει μονάδες, να προσαρμοστεί στις νέες ανάγκες της εργοδοσίας μήπως και μπορέσει να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους εργασίας. Όσοι βέβαια, δεν διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα να μαζέψουν τα απαραίτητα χαρτιά θα περιοριστούν στα αρχικά στάδια του ΕΠΠ, γιατί ας μην έχουμε αυταπάτες, σε ένα σύστημα όπου η εκπαίδευση μετατρέπεται σε εμπόρευμα για να την αποκτήσεις θα πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να πραγματοποιήσεις αυτή την αγορά. Οι καθαρά ταξικοί φραγμοί που μπαίνουν από το ΕΠΠ καθιστούν τη δημόσια δωρεάν παιδεία ένα ανέκδοτο και μετατρέπουν τη γνώση από δικαίωμα σε δυνατότητα, ίσως και τύχη. Τα πράγματα, λοιπόν, γίνονται ξεκάθαρα: όποιος μπορεί να μαζέψει τίτλους σπουδών και πιστοποιήσεις από σεμινάρια θα εξασφαλίζει ευνοϊκότερους όρους δουλειάς και ζωής. Άμεση επίπτωση της ποσοτικοποίησης είναι και η διάσπαση κάθε συλλογικότητας. Ο καθένας θα προσπαθεί να μαζέψει τα κουκιά για να γεμίσει το δικό του σακούλι και θα βρίσκεται μόνος απέναντι στην εργοδοσία αφού κάθε άτομο θα διαθέτει ξεχωριστό φάκελο προσόντων που θα προσμετρούνται οι ικανότητες του. Θα μπορουν φυσικα, με την απόκτηση κάποιων επιπλέον ικανοτήτων, να μεταπηδήσουν σε κάποιο ΑΕΙ και άρα σε ανώτερη βαθμίδα. Με το ΕΠΠ, η ανταγωνιστικότητα και ο κατακερματισμός της εργασίας γίνονται πλέον νόμος και η διεκδίκηση συλλογικών δικαιωμάτων και συμβάσεων πάει περίπατο, αφού ο καθένας μας θα διαθέτει διαφορετικά αιτήματα. Σπάει η εργατική τάξη σε άτομα και οι κοινωνικές ανάγκες μετατρέπονται σε ατομικά συμφέροντα.
ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Απέναντι στην πολιτική του κεφαλαίου και την εμπορευματοποίηση της παιδείας που στόχο έχει την πλήρη προσαρμογή της ανώτατης εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς και την παραγωγή εργαζόμενων εξειδικευμένων και καταρτίσιμων, αναλώσιμων και πειθαρχημένων, εμείς προτάσσουμε απελευθερωτική παιδεία. Μια δωρεάν και δημόσια παιδεία που ξεκινά με ενιαία 12-χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση που παρέχει στο άτομο γενικές γνώσεις και του δίνει τη δυνατότητα να καλλιεργήσει τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του. Ένα σχολείο που προάγει την κριτική σκέψη και συμβάλλει στη δημιουργία ολοκληρωμένων ανθρώπων ικανών να επιλέξουν με βάση τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα τους και τις κοινωνικές ανάγκες την ανώτατη εκπαίδευση που τους ταιριάζει.
Προτάσσουμε και παλεύουμε για Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση (ΕΠΕ). Βασικός άξονας της ΕΠΕ είναι η σύζευξη θεωρίας-πράξης, δηλαδή της θεωρητικής και της πρακτικής εργασίας. Απαιτούμε ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Πανεπιστημιακή εκπαίδευση που παρέχει ολοκληρωμένη γενική θεώρηση του γνωστικού αντικειμένου. Διαφωνούμε με το διαχωρισμό θεωρητικής και τεχνολογικής γνώσης (ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΚΕΣ-ΙΕΚ) που δημιουργούν εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων. Κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να έχει γνώση ολόκληρης της παραγωγικής διαδικασίας. Διαφωνούμε με τη δημιουργία εξειδικευμένων εργατών «βίδας» αποκομμένων από την παραγωγή οι οποίοι δεν γνωρίζουν τα υπόλοιπα στάδια παραγωγής του προϊόντος καθώς επίσης τη χρήση και την αξιοποίηση του. Διαφωνούμε με την εξειδίκευση σε προπτυχιακό επίπεδο και προτείνουμε η εξειδίκευση να λαμβάνεται μεταπτυχιακά και όχι με έξοδα του εργαζόμενου. Απαιτούμε την κατάργηση οποιουδήποτε εξεταστικού φραγμού σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης και οποιουδήποτε ταξικού-οικονομικού φραγμού που έχουν σαν άμεσο αποτέλεσμα όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να διεκδικούν και να καταλαμβάνουν υψηλότερες θέσεις στην παραγωγή. Όσον άφορα στην έρευνα πρέπει να γίνεται με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και να ελέγχεται από τους εργαζόμενους και τους φοιτητές. Στα πλαίσια της δημόσιας και δωρεάν παιδείας κρίνεται απαραίτητη η δωρεάν σίτιση και στέγαση όλων των φοιτητών με κρατική χρηματοδότηση.
ΕΑΑΚ-εντροπία