Η κυβέρνηση αφού πήρε όλα τα απαραίτητα μέτρα φροντίζοντας να διαφυλάσσονται πρώτα απ’ όλα τα συμφέροντα του κεφαλαίου προχωρά σε ακόμη ένα ‘δίκαιο’ μέτρο και κλείνει 1066 σχολεία, εφαρμόζοντας το σχέδιο Καλλικράτη. Φυσικά δεν σταματά εκεί αλλά με το νέο νομοσχέδιο εγκαινιάζει το ‘νέο’ σχολείο. Και γνωρίζοντας τις τακτικές του κράτους τι άλλο θα μπορούσε να είναι από μια ακόμη επιχείρηση. Κυριότεροι άξονες του νέου αυτού σχολείου:
- Εισαγωγή σε σχολές και φοίτηση σε προπαρασκευαστικό έτος
- Υποβάθμιση γενικής παιδεία – Εμβάθυνση σε 4 βασικά μαθήματα
- Ερευνητική εργασία
Η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και η εισαγωγή ενός προπαρασκευαστικού έτους είναι μία από τις βασικές αλλαγές στο καινούργιο αυτό σύστημα. Με μια πρώτη ματιά, θα νόμιζε κανείς πως πλέον ο κάθε μαθητής απαλλαγμένος από το βάρος των πανελλαδικών θα αλάφραινε, τόσο το πρόγραμμά του, όσο και τον οικογενειακό προϋπολογισμό από το βάρος των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων. Η κυβέρνηση όμως κοιτάει και ξέρει με ποιους θέλει να τα έχει καλά, γι’ αυτό φροντίζει να κάνει ακόμη πιο εντατική την σχολική εκπαίδευση εντάσσοντας τον ατομικό φάκελο προσόντων ακόμη από το λύκειο. Ο κάθε βαθμός από τη συνολική πορεία του μαθητή στο σχολείο θα προσμετρείται και θα παίζει πλέον σημαντικό ρόλο στην εισαγωγή του υποψήφιου στο πανεπιστήμιο. Τι σημαίνει αυτό; Μα φυσικά, ότι ο μαθητής θα τρέχει πίσω από κάθε βαθμό και θα πρέπει να εξασφαλίζει -πάση θυσία- καλή επίδοση σε κάθε μάθημα. Παράλληλα, η ποιότητα της εκπαίδευσης υποβαθμίζεται και άρα θα κρίνεται πιο αναγκαίο από πριν η ενίσχυση από τα φροντιστήρια, τα οποία θα αυξήσουν τη δουλειά που έχουν κάνουν τους για έναν ακόμη ‘προπαρασκευαστικό’ χρόνο.
Η υποβάθμιση της ποιότητας της παιδείας γίνεται ολοφάνερη από την ουσιαστική κατάργηση της γενικής παιδείας. Ως μαθήματα γενικής παιδείας παραμένουν πλέον τα μαθηματικά ,η γλώσσα, οι υπολογιστές, η ξένη γλώσσα και φυσικά τα θρησκευτικά(!!!) ενώ βγαίνουν τα αρχαία και η ιστορία. Η ολόπλευρη γνώση είναι κάτι το οποίο δεν αποφέρει άμεσο κέρδος και μάλλον γίνεται εμπόδιο στη διαμόρφωση του εξειδικευμένου –αποπροσανατολισμένου εργαζόμενου. Παράλληλα, επιτυγχάνεται και η καταστολή του γενικότερου πνεύματος και διάνοιας καθώς στερείται από το μαθητή η γνώση κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας. Όμως και τα βασικά μαθήματα γενικής παιδείας που παραμένουν, δε στοχεύουν στο να προσφέρουν στο μαθητή ένα γενικό ορίζοντα γνώσης αλλά στο να τον κάνουν επικοινωνιακό έτσι ώστε να «ταιριάξει» αργότερα στην εικόνα της επιχείρησης στην οποία θα ενταχθεί ως εργαζόμενος. Φροντίζει να παρέχει τις απαραίτητες γνώσεις για να κατασκευάσει καλούς τεχνίτες χωρίς καμία κριτική σκέψη ή συνολική αντίληψη της πραγματικότητας. Και τα μαθήματα αυτά θα γίνονται κάτω απ’ τα αυστηρά κριτήρια της εντατικοποίησης και της πειθαρχίας.
Φυσικά, από μια τέτοια εκπαίδευση δεν μπορεί να λείπουν οι εργασίες ή αλλιώς τα επονομαζόμενα project, τα οποία θα ‘εμπλουτίζουν ‘ το γνωστικό πεδίο του μαθητή με τεχνογνωσίες, εξειδίκευση και άγχος.
Ολοκληρώνεται, έτσι, το πορτραίτο του καινούργιου λυκείου που πλέον μοιάζει περισσότερο με ένα εξεταστικό κέντρο -‘προθάλαμο’ πανεπιστημίου, στο οποίο θα έχουν καλές επιδόσεις μόνο όσοι μπορούν να πληρώσουν και θα δίνει αυστηρά πακέτα τεχνικών γνώσεων. Όλα, αυτά βέβαια, προϋποθέτουν και το ‘νέο’ πανεπιστήμιο, το οποίο θα ολοκληρώνει τον επιχειρηματικό και ιδιωτικό χαρακτήρα που παίρνει πλέον η εκπαίδευση.
Σε μια τέτοια εποχή είναι όσο ποτέ αναγκαίο να πάρει σάρκα και οστά η διεκδίκηση για ένα άλλο σχολείο, ενιαίο δωδεκάχρονο, των όλων και των ίσων, χωρίς φραγμούς κι αξιολογήσεις, που θα παρέχει πλήρη και πολύπλευρη γνώση στους νέους ανθρώπους, χωρίς διαχωρισμούς σε γενική και τεχνική παιδεία, χωρίς πρόωρες δέσμες και εξειδικεύσεις, με αυτοτέλεια και κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα σε κάθε βαθμίδα, που θα γίνεται μαχητικό πρόγραμμα πάλης ενός ευρύτερου μετώπου παιδείας-εργασίας-δημοκρατίας για μια απελευθερωτική παιδεία σε χειραφετημένη εργασία στα πλαίσια μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση.
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ!!!
ΕΑΑΚ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
