Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με τη στήριξη των δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων (τα μόνα
της πλεόν δεκανίκια) και προσπαθώντας να εφαρμόσει τις επιταγές του Μεσοπρόθεσμου
Προγράμματος που επιβάλλει η ΕΕ και το ΔΝΤ περνάει πανικόβλητη μέσα στον Αύγουστο μέτρα
ισοπέδωσης των φοιτητικών και εργασιακών κεκτημένων. Όλα τα πακέτα διάσωσης (μνημόνιο 1,
μνημόνιο 2, ανασχηματισμός κυβέρνησης, μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα κ.α) έχουν αποτύχει
οδηγώντας την κυβέρνηση σ' ένα οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο όπου παράλληλα έχει να
αντιμετωπίσει την οργή και την οργανωμένη αντίσταση.
Η αποδυναμωμένη αυτή κυβέρνηση προσπαθώντας να αποφύγει τις αντιστάσεις περνάει
από την πίσω πόρτα μέσα στον Αύγουστο ένα νόμο-έκτρωμα που καταργεί κάθε ίχνος δημόσιας και
δωρεάν παιδείας. Ο νόμος αυτός προβλέπει το πανεπιστήμιο να λειτουργεί με όρους της αγοράς.
Συγκεκριμένα:
• Τα πανεπιστήμια γίνονται επιχειρήσεις! Ορίζεται ο manager ως διαχειριστής των
οικονομικών πόρων του πανεπιστημίου.
• Χάνεται η δωρεάν σίτιση,στέγαση και διανομή βιβλίων. Η φοιτητική μέριμνα περνάει στα
χέρια του τμήματος και με τις περικοπές των χρηματοδοτήσεων, το βάρος θα πέσει στους
φοιτητές.
• Η αυτοδιοίκηση του πανεπιστημίου ελέγχεται άμεσα από κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ. Ο πρύτανης θα
ορίζεται από το υπουργείο και όχι από την πανεπιστημιακή κοινότητα και τη διοίκηση του
πανεπιστημίου θα αναλαμβάνουν ιδιώτες με τον τίτλο του διακεκριμένου προσώπου (ακόμα
και η εκκλησία!!!!) και θα λειτουργούν ως manager.
• ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ τα ενιαία πτυχία και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Υποβαθμίζεται η
εκπαίδευση με την τριετή φοίτηση, το πτυχίο παίρνει τη μορφή ατομικού φακέλου με
πιστωτικές μονάδες, επιβάλλονται δίδακτρα και σεμινάρια επί πληρωμή!
• ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ το πανεπιστημιακό άσυλο. Χτυπούν το φοιτητικό συνδικαλισμό θέλοντας να
εξαφανίσουν τους κοινωνικούς-φοιτητικούς αγώνες που τους απειλούν.
• Διαγράφονται οι φοιτητές που δεν έχουν τελειώσει τις σπουδές τους σε ν+2 χρόνια! Οι
φοιτητές εντατικοποιούνται και βγαίνουν αναλώσιμοι και ελαστικοί εργαζόμενοι με την
ελάχιστη γνώση.
• Συρρίκνωση του εκπαιδευτικού προσωπικού και υποβάθμιση του περιεχομένου σπουδών,
αλλαγή των συνθηκών εργασίας.
Αν το πανεπιστήμιο δε συμμορφωθεί θα αξιολογηθεί κακώς από το κράτος και τους ιδιώτες
του ΣΔ του τμήματος. Δηλαδή αν το ίδρυμα δεν είναι επικερδές και παραγωγικό με τους όρους του
κεφαλαίου (χρήση ελάχιστων πόρων, εντατικοποιημένοι φοιτητές, περικοπή μισθών στα μέλη ΔΕΠ
κ.α) θα κλείνει! Η επικράτηση του ατομικού δρόμου έρχεται να εξαφανίσει κάθε συλλογική
διεκδίκηση στο φοιτητικό και εργασιακό επίπεδο, αποδυναμώνοντας κάθε μορφή πάλης.
Ο “εχθρός” είναι αδύναμος. Η κυβέρνηση νιώθει την πίεση της πανεπιστημιακής κοινότητας
με περίπου 300 καταλήψεις σε 7 μέρες και κινητοποιήσεις απο όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Τρέμει τη δυναμική των αγώνων του παρελθόντος. Η εμπειρία των επιτυχημένων κινημάτων του
1979 με την απόσυρση του νόμου 815, του 1990-'91 με το νόμο του Κοντογιαννόπουλου, του
2006-'07 με τη ματαίωση της αναθεώρησης του άρθρου 16 μας δίνει την αυτοπεποίθηση της νίκης.
Αγώνες που χρησιμοποίησαν το πιο μαχητικό και ενεργητικό μέσο πάλης, τις επαναλαμβανόμενες
καταλήψεις, ανατρέποντας τις αποφάσεις του κράτους. Σήμερα που γίνεται επίθεση όλων των
δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί σε βάθος χρόνου, η αντίδραση πρέπει να είναι ανάλογη. Η
πολιτική των από πάνω έχει αποτύχει παταγωδώς και είναι στο χέρι μας να μην παρασυρθούμε
από την κατρακύλα της. Τώρα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να στηθεί ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο,
που όχι μόνο θα ανατρέψει το νόμο της Διαμαντοπούλου αλλά και θα συνδεθεί με τα υπόλοιπα
πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας για να ανατρέψει την ίδια την κυβέρνηση.
Καλούμε όλους τους διδάσκοντες, μαθητές, φοιτητές κι όλη την κοινωνία να βγει σε αγώνα
διαρκείας με σκοπό την:
• Ανατροπή του Νόμου Διαμαντοπούλου και του συνόλου της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.
• Ανατροπή του Μνημονίου και της κυβερνητικής πολιτικής.
• Άμεση απεμπλοκή της χώρας από την επιτήρηση ΕΕ και ΔΝΤ. Δεν θα πληρώσουν οι
εργαζόμενοι την κρίση τους!
• Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και έξοδος απο την ΕΕ και το Ευρώ.
• Άμεση στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.
• Εθνικοποίηση των τραπεζών και στρατηγικών παραγωγικών μοναδων με εργατικό έλεγχο.
• Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Λεφτά για την Παιδεία, την Υγεία, την ασφάλιση, ούτε
ένα ευρώ για το χρέος και τους τραπεζίτες.
• Απαγόρευση των απολύσεων. Καμία σκέψη για άρση της μονιμότητας στο δημόσιο.
• Καμία κατάργηση του ασύλου. Διεύρυνση του ασύλου σε σχολεία κι εργασιακούς χώρους
