Ανακοίνωση για τα γεγονότα στις 28.5

Σχετικά με τα χθεσινά γεγονότα στο Αναγνωστήριο, επείδη η άγνοια και η παραπληροφόρηση επιτρέπει σε κάποιους να παίξουν  μικροπολιτικά  παιχνίδια, οφείλουμε σαν διοργανωτές του πάρτυ να διασαφηνίσουμε το τί έγινε. Χθες λοιπόν ,κατά τη διάρκεια του πάρτυ, ένα άτομο υπό την επήρρεια ουσιών, την ώρα του χορού,  τραυμάτισε μια κοπέλα εν άγνοια του και ελλείψει συνειδήσεως. Στη συνέχεια κρίναμε πως το άτομο αυτό έπρεπε να απομακρυνθεί από το χώρο με όσο τον δυνατόν πιο ήρεμο και ασφαλή τρόπο και για τις δυο πλευρές. Αντιλαμβανόμαστε και κατανοούμε την επικινδυνότητα της κατάστασης και το σοκ που υπέστη η κοπέλα και η οικογένειά της. Παρ΄όλα αυτά θεωρούμε οτι πρόκειται για μια κατάσταση που εμπλέκει δυο θύματα και όχι για μια περίπτωση θύτη-θύματος. Θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν μιλάμε για κάποιον τραμπούκο αλλά για ένα θύμα της ίδιας του της κατάστασης. Ως Ε.Α.Α.Κ καταδικάζουμε τη χρήση ουσιών μαζί με ότι προέρχεται και καταλήγει σε αυτήν. Θεωρούμε όμως ,ως πολιτική δύναμη αλλα και ως γιατροί, τους χρήστες ουσιών ασθενείς και όχι εγκληματίες και είμαστε κατά της στοχοποίησης και της  περιθωριοποίησής  τους.

Για κάποιους αυτό το συμβάν θα μπορούσε να αποτελέσει την αφορμή που περιμένουν για κατάργηση του ασύλου, θέσπιση πανεπιστημιακής αστυνομίας και απομάκρυνση των φοιτητών απο  τους χώρους. Για εμάς η απάντηση και η λύση είναι μια : η αναβάθμιση του ασύλου. Ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί η καλή λειτουργία των πανεπιστημιακών χώρων και η ασφάλεια των φοιτητών είναι η ουσιαστική συμμετοχη και δραστηριοποιήση όλων των φοιτητών σε αυτούς. Σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να παραιτηθούμε από  το δικαιώμα ενός χώρου πολιτικής-πολιτισμικής ζύμωσης των φοιτητών. Άλλωστε γνωρίζουμε ότι πρόκειται για ένα ατυχές γεγονός που θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε , είτε σε εξωτερικό χώρο ή σε κάποιο μαγαζί.

Σίγουρα απαιτούνται πολλά βήματα πρός αυτή την κατευθύνση. Για το λόγο αυτό καλούμε όλους τους φοιτητές στη Διαχειριστική Συνέλευση του Αναγνωστηρίου την Τρίτη στις 21.00 , σε μια προσπάθεια ώστε κάθε φοιτητής και κάθε όμαδα που δραστηριοποιείται στο χώρο του Αναγνωστηρίου και αντιλαμβάνεται την ανάγκη υπάρξης ενός τέτοιου χώρου , να παλέψουμε να δώσουμε σε αυτό το εγχείρημα τα αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά που του πρέπουν.

Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις!

Στις 18 Μάη...

Στις 18 Μάη ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε!
                ΑΕΡΑΣ-ΕΑΑΚ

Στο δημοψήφισμα ΟΧΙ... Στην ρήξη ΝΑΙ!!!

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη μέρα φαίνεται ξεκάθαρα το αδιέξοδο της πολιτικής στρατηγικής που έκανε προεκλογικά τσιτάτο ο ΣΥΡΙΖΑ: “Μέσα στην ΕΕ-χωρίς μνημόνια”, ή αλλιώς “ούτε αμοιβαία καταστροφική ρήξη, ούτε απόλυτη υποταγή”. Παρόλη την ξεκάθαρη φιλευρωπαϊκή στάση του ΣΥΡΙΖΑ όλον αυτόν τον καιρό, η ΕΕ έδειξε απέναντι του το πρόσωπο που αναλογεί στον αντιδραστικό χαρακτήρα της.

Μια απ'τις πρώτες αυταπάτες που προσπάθησε να μας καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και πρέπει να αποβάλλουμε είναι ότι η στάση της ΕΕ απέναντι του είναι η στάση ενός συντηρητικού οικοδομήματος απέναντι σε μια αριστερή κυβέρνηση. Ποσώς ενδιαφέρει την ΕΕ, αν μια κυβέρνηση αυτοονομάζεται αριστερή, σοσιαλιστική ακόμα και αντικαπιταλιστική αν αυτά που διαπραγματεύεται και αυτά στα οποία δεσμεύεται είναι στα πλαίσια της αντιλαϊκής πολιτικής που προβλέπει η ΕΕ. Και οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα ήταν ο παράδεισος των δανειστών.

Στην τελευταία εκδοχή της ελληνικής πρότασης λοιπόν, η οποία αποδεχόταν σχεδόν όλες τις απαιτήσεις των δανειστών, η συμφωνία δεν ήρθε! Και δεν είχε λόγο να έρθει απ'τη στιγμή που οι δανειστές είδαν την κυβέρνηση να υποχωρεί κατά κόρον και διέκριναν την ευκαιρία να τα πάρουν όλα και ακόμα περισσότερα. Έτσι η κυβέρνηση διέφυγε με ένα όχι μισό, φοβισμένο, ένα όχι που δε μιλάει για σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ αλλά επιδιώκει καλύτερους όρους διαπραγμάτευσης.

Αυτό το όχι όμως είναι στο χέρι μας να γίνει το ΟΧΙ της ανατροπής.

Το ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις του νερού, των τρένων, των λιμανιών, το ΟΧΙ στον ΕΝΦΙΑ που απαιτούν, στο άνευ προηγουμένου ξήλωμα μισθών και συντάξεων, στην ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, στην αύξηση των εσόδων ΦΠΑ, στη φοροληστεία, το ΟΧΙ στον πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας που αφήνει ανθρώπους στο δρόμο, το ΟΧΙ στην πληρωμή του ληστρικού χρέους που το χιλιοπληρώσαμε απ'τις τσέπες μας χωρίς να το έχουμε δημιουργήσει εμείς.

Η κυβέρνηση καλεί τον λαό να ψηφίσει «όχι», ελπίζοντας να το χρησιμοποιήσει μετά ως νέο διαπραγματευτικό χαρτί στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, που δεν αφορούν την ουσία αλλά την ταχύτητα και τη διάρθρωση των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων υπέρ του κεφαλαίου.
Όμως το «όχι» το απαιτήσαμε και πρέπει να είναι δικό μας, λαϊκό και απαιτητικό. Αυτό σημαίνει ότι το δικό μας ''όχι'' δε σταματάει στο να ψηφίσουμε αλλά στο να οργανώσουμε αντεπίθεση από αύριο κιόλας, αντεπίθεση λαϊκής απαίτησης που θα κριθεί στους δρόμους που θα απαιτεί να μη γίνει καμία υποχώρηση στις απαιτήσεις των δανειστών, που δε θα υποκύπτει στην τρομοκρατία γιατί χρεοκοπία είναι η συμφωνία που αν ψηφιστεί ισοδυναμεί με τσάκισμα των ζωών μας.

Μπορούμε και χωρίς αυτούς. Ήρθε η ώρα να πούμε το ΝΑΙ στη λαϊκή κυριαρχία και τη λαϊκή διαχείριση του κοινωνικού πλούτου, ΝΑΙ στην άμεση ικανοποίηση των εργατικών αιτημάτων, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και υπό εργατικό έλεγχο, το ΝΑΙ στην τελειωτική ρήξη με την ΕΕ και τους θεσμούς τους. Για μια καινούρια επόμενη μέρα με δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα και για να στείλουμε ένα διεθνιστικό μήνυμα αντίστασης, απελευθέρωσης και αξιοπρέπειας.

                                                       Α.Ε.Ρ.Α.Σ - Ε.Α.Α.Κ

Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΧΑΜΕΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Όπως στο Σικάγο το 1886 η αμερικανική εργατική τάξη πάλεψε για το λεγόμενο οχτάωρο (8 ώρες δουλειά, 8 ώρες διασκέδαση, 8 ώρες ανάπαυση), έτσι και σήμερα καλούμαστε να παλέψουμε για το αυτονόητο αυτό εργασιακό δικαίωμα αφού στην σημερινή κατάσταση όχι απλά καλούμαστε να δουλέψουμε παραπάνω αλλά πρέπει και να το κάνουμε απλήρωτοι.

Εν έτη 2015 την Πρωτομαγιά δεν θυμόμαστε απλά τον ιστορικό της χαρακτήρα, ούτε αναπολούμε τα παλιά μας κεκτημένα, αλλά παλεύουμε για τις αναγκαίες συνθήκες εργασίας και ζωής. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρώ , τα μνημόνια και το χρέος, ενάντια στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και της γης μας, για το εκπαιδευτικό σύστημα όπως θα έπρεπε να είναι. Παλεύουμε για μια κοινωνία ίσων στην βάση των αναγκών μας.

Σε αυτή τη λογική καλούμε όλους τους φοιτητές στο πλευρό των εργαζομένων να συμμετάσχουν μαζικά και μαχητικά στις ταξικές εργατικές συγκεντρώσεις. Να διαδηλώσουν μαζικά, όχι κάτω από τις σημαίες και τα αιτήματα της ηττημένης και υποταγμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας, αλλά με μορφές ανατροπής και νικηφόρας σύγκρουσης με την πολιτική του κεφαλαίου και το σύστημά του. Με στόχο την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Δεν αναθέτουμε τις ελπίδες μας σε μία κυβέρνηση «μεσσία» που αποδέχεται το χρέος των τραπεζών, συνεχίζει τις ιδιωτικοποιήσεις, στηρίζει τα μεταλλεία του «θανάτου», παρακολουθεί απαθής τους εκατοντάδες θανάτους μεταναστών, στηρίζει την απάνθρωπη πολιτική της ΕΕ, τις στρατιωτικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Παλαιστίνη-Συρία- Ουκρανία, θρέφει τη γενιά της ανεργίας και της επισφάλειας και μεταθέτει απανωτά ακόμη και τις προγραμματικές δηλώσεις τις για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και αύξηση του κατώτατου μισθού για το 2016… και βλέπουμε.  

Για να ανοίξει ο δρόμος για τις αλλαγές που ονειρευόμαστε αλλά και έχουμε ανάγκη, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΚΑΛΟΥΜΕ 10.30 ΣΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ

Α.Ε.Ρ.Α.Σ -  ΕΑΑΚ 

Κόψε κόψε τί θα μείνει κ.Πρύτανη; Καταγγελία για το περιστατικό στις φοιτητικές εστίες

                                              

Λίγο πριν από τις διακοπές του Πάσχα, τους συμφοιτητές μας που μένουν στα ξενοδοχεία της πόλης που λειτουργούν ως φοιτητικές εστίες, τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Χωρίς καμία προειδοποίηση, ενημερώθηκαν ότι, κακήν κακώς, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τα δωμάτιά τους για αυτό το διάστημα των δυο εβδομάδων.

Θα ήταν ψέμα να πούμε ότι αυτό το σκηνικό δεν το έχουμε ξαναδεί. Πολλές φορές στο παρελθόν  οι ξενοδόχοι έχουν πετάξει έξω τους φοιτητές από τα δωμάτια κατά τη διάρκεια των διακοπών ώστε  να μην χάνουν και  το high season  των Χριστουγέννων ή του καλοκαιριού, αποδεικνύοντας ξανά και ξανά πως για αυτούς , όπως και για κάθε επιχείρηση, πρώτη προτεραιότητα είναι το κέρδος και όχι οι ανάγκες των φοιτητών.

Αυτή τη φορά τα πράγματα όμως είναι ποιοτικά διαφορετικά. Δεν  πρόκειται, δηλαδή,  για ακόμα ένα περιστατικό αυθαιρεσίας των ξενοδόχων αλλά το ίδιο το Πανεπιστήμιο με τη δικαιολογία της μειώμενης χρηματόδοτησης επέλεξε να κόψει το κονδύλιο των εστιών αλλά και της σίτισης για το χρονικό διάστημα των διακοπών. Έτσι με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια βολεύτηκαν και οι ξενοδόχοι.  Σε κάθε περίπτωση αυτοί που πλήγονται είναι οι ίδιοι οι φοιτητές,  και μάλιστα οι οικονομικά ασθενέστεροι, που αδυνατούν να φύγουν από τη πόλη κατά τη διάρκεια των διακοπών, είτε γιατί εργάζονται είτε γιατί οι οικογένειες τους μένουν μακρυά, συχνά και σε άλλη χώρα, με αποτέλεσμα στη κυριολέξια τώρα να πετάγονται στο δρόμο.

 Είναι φυσικό, όμως ότι σε ένα Πανεπιστήμιο, όπως η Ιατρική που η χρηματοδότησή της έχει μειωθεί απο τις 160.000 στις 40.000 €, και για το οποίο οι φοιτητές μόνο κοστολογούνται, το πρώτο πράγμα που θυσιάζεται στο βωμό του «ρεαλισμού», της υγιούς ανταγωνιστικότητας και της λειτουργίας των Πανεπιστημίων με κριτήρια εσόδων και εξόδων , είναι  η φοιτική μέριμνα (βλ. σίτιση, στέγαση, λεωφορεία). Η φοιτική μέριμνα που παρόλες τις μειωμένες παροχές και την χείριστη ποιότητα, εξακολουθούμε να την πληρώνουμε χρυσή στον Χούτο των εστιών και στα ξενοδοχεία της Αλεξανδρούπολης.

Εμείς σε αυτό το σημείο δεν μπορούμε να κάτσουμε να μας παίρνουν πίσω ένα ένα όλα όσα χρειάζομαστε. Αντίθετα, στο τώρα, πρέπει να βγουν οι δικές μας ανάγκες μπροστά κόντρα στις λογικές της υποταγής, της αναμονής και τελικά  του συμβιβασμού με το τίποτα. Κόντρα στην πολιτική και αυτής της κυβέρνησης, που και αυτή επιλέγει ξεκάθαρα το ξεπέρασμα της κρίσης εις βάρος των Πανεπιστημιών, των σχολείων, των νοσοκομείων, υπογράφοντας ένα νέο μνημόνιο, εμείς πρέπει να βγούμε και να πούμε οτι οι ανάγκες μας δεν ζυγίζονται. Ότι στο σήμερα διεκδικούμε λεφτά για τις ανάγκες μας, διεκδικούμε να χτιστούν δημόσιες εστίες και λέσχες σίτισης που τόσα χρόνια θα μπορούσαν να είχαν χτιστεί δεκαπλάσιες με τα λεφτα που πληρώνει το κράτος στους ιδιώτες. Διεκδικούμε σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές. Δεν θυσίαζουμε τίποτα από όλα αυτά που δικαιούμαστε, από όλα αυτά που χρειαζόμαστε για να σωθούν οι τράπεζίτες και οι εφοπλιστές, για να σωθεί το χρεωκοπημένο συστημά τους.

Πρώτα από όλα όμως φωνάζουμε κάτω τα χέρια από τους συμφοιτητές μας στις εστίες!

Α.Ε.Ρ.Α.Σ-Ε.Α.Α.Κ

Νομίζεις ακόμη ότι δεν υπάρχει λόγος να έρθεις στη Γενική Συνέλευση της σχολής σου;

ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΛΗΣ Α.Ε.Ρ.Α.Σ – Ε.Α.Α.Κ

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν… Εμείς δεν θα σου πούμε ότι ίδια τα μπρόκολα ίδια τα κουνουπίδια, ίδια η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου ίδια η κυβέρνηση Σύριζα. Και εκεί που είχες τους πρώτους που με το να διαλέγουν ξεκάθαρα τα κέρδη των τραπεζών πάνω από τις ανθρώπινες ζωές προσπαθούσαν να διαχειριστούν ένα τεράστιο χρέος , τώρα έχεις τους δεύτερους. Μια κυβέρνηση Σύριζα που δεν αρνήθηκε ποτέ ότι επίσης θέλει να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση. Να τη διαχειριστεί με ένα τρόπο καλύτερο και πιο δίκαιο όπως θέλησε να πιστέψει και μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του. Πόσο μακριά όμως μπορείς να φτάσεις όταν παίζεις ένα παιχνίδι που άλλος βάζει τους κανόνες; Από ό,τι είδαμε και από το προηγούμενο Eurοgroupφτάνεις μέχρι το επόμενο Μνημόνιο. Μια συμφωνία μεταξύ άνισων που για άλλη μια φορά καταδικάζει την Ελλάδα στο συνεχές κυνήγι του πρωτογενούς πλεονάσματος –βλέπε κόβω συντάξεις, μισθούς, ασφαλιστικά ταμεία και ότι περισσέψει, αφού πλέον δεν έχω υποχρεώσεις σαν κράτος τα δίνω για την πληρωμή του χρέους. Μια συμφωνία που πάλι λέει ότι τη στρόφιγγα για τη χρηματοδότηση την ελέγχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και όποτε δεν συμμορφώνεσαι σου την κλείνει, αν επιχειρήσεις π.χ. τίποτα μονομερείς ενέργειες. Ένα νέο Μνημόνιο που τελικά σου λέει ότι πρέπει να σεβαστείς και όλα τα προηγούμενα Μνημόνια, που τόσο έντονα καταδίκασε ο ελληνικός λαός με την ψήφο του. Και ο Σύριζα, πολύ πιστός στις δεσμεύσεις της ηγεσίας του, μας αποδεικνύει από πολύ νωρίς ότι «το κράτος έχει συνέχεια» και όσο περιμένουμε τόσο πιο εμφανές γίνεται. Δεν αρκεί να αλλάξεις τον διαπραγματευτή άμα δεν αλλάξεις τους όρους με τους οποίους διαπραγματεύεσαι και ούτε να μετονομάσεις την Τρόικα σε «Θεσμό» για να αλλάξει και η λειτουργία της. Διαχείριση στα πλαίσια της δημοσιονομικής σταθερότητας, των ΕΣΠΑ, του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης , ιδιαίτερα όσο βαθαίνει η κρίση, σημαίνει και άλλη επίθεση στα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Σημαίνει voucher και μπλοκάκι, με το 65% των νέων εργαζομένων στην ανεργία και στα μαύρα χρήματα, σημαίνει 1 στους 2 νέους γιατρούς να φεύγει μετανάστης. Ακόμα και το πολυπόθητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός καθώς ο κατώτατος μισθός και οι επαναπροσλήψεις καθηγητών , καθαριστριών διοικητικών και σχολικών φυλάκων μετατίθενται στη Δευτέρα Παρουσία , ενώ δεν έχουμε ακούσει κουβέντα για την ΕΡΤ, για τις τραγικές ελλείψεις των νοσοκομείων (βλέπε ΜΕΘ), για τα ασφαλιστικά ταμεία και τις συντάξεις που έχουν πετσοκοπεί. Αντίθετα ακούσαμε για τις αξιολογήσεις που παραμένουν, παρά τις φωνές των εργαζομένων, για νέες αυξήσεις του Φ.Π.Α και ότι η πάταξη της φοροδιαφυγής θα γίνει με undercoverφοιτητές.
Και τώρα στα δικά μας. Και αν ο έρμος φοιτητής πίστεψε ότι θα απαλλαγεί από την θηλιά του νόμου Διαμαντοπούλου πλανάται οικτρά. Με συνοπτικές διαδικασίες παίρνουν ένα ένα πίσω ότι υποσχέθηκαν με παράδειγμα τις διαγραφές των αιωνίων φοιτητών που αντί να τις πάρουν πίσω προτείνουν την συμβιβαστική λύση της συνέντευξης. Φαντάσου αφού δεν μπορούν να πάρουν πίσω το μέτρο των διαγραφών, που μάλιστα δεν υπαγορεύεται και άμεσα από ευρωπαικές διατάξεις τι εχει να γίνει με τον νόμο Διαμαντοπούλου. Ο νόμος Διαμαντοπούλου από απόσυρση, όπως ήταν προεκλογικά μπαίνει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και του διαλόγου, τα ζητήματα μέριμνας όπως σίτιση-στέγαση πάνε περίπατο και τα δομικά ζητήματα του νόμου, όπως η επιχειρηματικοποίηση των Πανεπιστημίων και η εντατικοποίηση των σπουδών, ούτε λόγος.Και όλα αυτά, πακέτο με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κάθημερινά, δηλαδή τις ελλείψεις στα εργαστήρια, την υποστελέχωση, την επί πληρωμή μεταφορά, την ανεπαρκή παροχή συγγραμμάτων και άλλα τόσα.

Και εδώ ερχόμαστε στην ουσία της υπόθεσης. Όσα κατέκτησαν τόσα χρόνια οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές και οι μαθητές δεν τα πέτυχαν ψηφίζοντας το μικρότερο κακό, ούτε αυτόν που τάσσει λαγούς με πετραχείλια. Τα πέτυχαν με ανυποχώρητο, συλλογικό και οργανωμένο αγώνα, με ένα συγκρουσιακό πολιτικό κίνημα μακριά από τα τραπέζια των συζητήσεων, τους καναπέδες τις καρέκλες και τους σωτήρες. Με ένα κίνημα που θα παλεύει, όχι απλά να αλλάξει ο διαχειριστής αλλά να αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού.
Για αυτό λοιπόν Γενική Συνέλευση. Γιατί είναι το πρώτο βήμα για να αλλάξει το παιχνίδι. Είναι το πρώτο βήμα για το παιχνίδι που δεν παίζεται στα υπουργεία αλλά εκεί που πραγματικά βρίσκεται η κοινωνία. Στους χώρους δουλείας και στους συλλόγους. Είναι το πρώτο βήμα αλλά και το μόνο σίγουρο όπου εμείς αποφασίζουμε για εμάς , παλεύουμε και επιβάλλουμε τις δικές μας ανάγκες στο σήμερα . 

Ως Α.Ε.Ρ.Α.Σ – Ε.Α.Α.Κ διατηρούμε ακλόνητη την πεποίθηση ότι μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα, με ένα Κίνημα επιβολής των σύγχρονων αναγκών της σπουδάζουσας και όχι μόνο νεολαίας. Γι'αυτό, θα πρέπει άμεσα ο Σύλλογος μας να αφυπνιστεί μέσα από γενικές συνελεύσεις, συνελεύσεις ετών αλλά και συντονιστικά γενικών συνελεύσεων μαζί με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους. Ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης για την παιδεία και διεκδικώντας εδώ και τώρα οι εργαζόμενοι και οι νεολαία να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους!

Για όλους αυτούς τους λόγους,το φοιτητικό κίνημα πρέπει να βγει και να παλέψει για:

· Κατάργηση των μνημονίων, διαγραφή όλου του χρέους και έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε
· Ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου- Αρβανιτόπουλου και του σχεδίου Αθηνά
· Αύξηση του προϋπολογισμού για την παιδεία
· Καμία σκέψη για εξετάσεις για ειδικότητα
· Όχι στο υποχρεωτικό αγροτικό
· Ένταξη των βασικών γνώσεων των στο πρόγραμμα σπουδών-όχι επί πληρωμή πακέτα γνώσεων-όχι στις επί πληρωμή επιπλέον καταρτίσεις-όχι στον ατομικό φάκελο προσόντων που διασπά το ενιαίο πτυχίο
· Κατάργηση του επαίσχυντου σχεδίου δράσης για την απασχόληση των νέων και των προγραμμάτων voucher
· Δωρεάν σίτιση-στέγαση-συγγράμματα-συγκοινωνίες για όλους
· Δωρεάν δημόσια παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς


Νομίζεις ακόμη ότι δεν υπάρχει λόγος να έρθεις στη Γενική Συνέλευση της σχολής σου;
Και αν το προηγούμενο κείμενο δεν σε έπεισε, να μερικά πραγματάκια που μπορεί να σου τραβήξουν πιο πολύ την προσοχή.

· Παρουσίες και απουσίες στα μαθήματα.

Για τις απουσίες, δεν υπάρχει μεγαλύτερος παραλογισμός, ειδικά για εβδομαδιαίες κλινικές να μην δικαιολογείται παραπάνω από της μιας απουσίας και να υποχρεωνόμαστε να επαναλάβουμε το εξάμηνο αν τυχόν μας τύχει κάτι έκτακτο.

Όσο για τις παρουσίες στα μαθήματα τα έχουμε πει πολλές φορές σαν σύλλογος πως :

1)Οι φοιτητές έχουν το πρώτο λόγο στον τρόπο εξέτασης και διεξαγωγής του μαθήματος καθώς επειδή αυτοί είναι οι αποδέκτες της γνώσης και άρα αυτοί που μπορούν να κρίνουν τι είναι χρήσιμο, τι όχι, ποιος τρόπος διδασκαλίας είναι αποδοτικότερος και πια εξέταση είναι αντικειμενικότερη.

2)Το αν οι φοιτητές παρακολουθούν κάποια διάλεξη ή όχι δείχνει το κατά πόσο τους ωφελεί αυτή η διάλεξη, και σε μεγάλο βαθμό το αν είναι αποτελεσματικός ο καθηγητής στα καθήκοντα του. Όταν η προσέλευση των φοιτητών στις διαλέξεις εξασφαλίζεται με οποιαδήποτε μορφή «πίεσης»/«δελεασμού», τότε δεν γίνεται φανερό το αν το μάθημα είναι αξιόλογο ή όχι, και ο καθηγητής δεν μπαίνει σε διαδικασία βελτίωσης της διδασκαλίας. Αντίθετα, οι όποιες αδυναμίες συγκαλύπτονται.

3)Τα βαθμολογικά μπόνους των παρουσιών δημιουργούν ανισότητες καθώς βάζουν σε χειρότερη μοίρα εκείνους οι οποίοι εργάζονται, εκείνους οι οποίοι κρίνουν ότι σε ορισμένα μαθήματα η διάλεξη δεν είναι ικανοποιητική και προτιμούν να μελετήσουν από το βιβλίο, εκείνους που συμμετέχουν στα όργανα του ΑΕΙ (όπως η Γεν. Συν. Τμήματος), εκείνους οι οποίοι παρακολουθούν κλινικές άλλων ετών, κτλ.

4)Οι παραδόσεις εκ του αμφιθέατρου είναι ακαδημαϊκές διαλέξεις και άρα εξ ορισμού δεν μπορούν να έχουν συγκεκριμένο ακροατήριο ούτε μπορεί να γίνει απογραφή των συμμετεχόντων (ή απόντων) σε αυτές. Δεν είμαστε στο σχολείο, το πανεπιστήμιο πρέπει να έχει την σοβαρότητα που του αρμόζει.

· Πρόγραμμα σπουδών

Παρομοίως με τα παραπάνω δεν μπορεί το πρόγραμμα σπουδών να διαμορφώνεται κατά το δοκούν, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και των φοιτητών. Κάθε αλλαγή στο πρόγραμμα σπουδών θα πρέπει να εγκρίνεται από τη Γενική μας Συνέλευση, αλλά και να έχουμε κάθε δικαίωμα να προτείνουμε και συγκεκριμένες αλλαγές. Σαν φοιτητές γνωρίζουμε πολύ καλά, ποιες είναι οι ελλείψεις της σχολής μας και θα πρέπει να έχουμε τον πρώτο λόγο. Είναι απαράδεκτο για βασικές γνώσεις όπως οι πρώτες βοήθειες να πρέπει να καταφεύγουμε σε επί πληρωμή σεμινάρια, τα οποία δεν μπορούμε να αντέξουμε όλοι οικονομικά ,δεν έχουν τις επαρκείς θέσεις να δεχθούν όλους τους φοιτητές και ενισχύουν το συνεχές κυνήγι των πιστωτικών μονάδων και της γνώσεως που κοστολογείται . Διεκδικούμε να μπουν άμεσα στο πρόγραμμα σπουδών τα σεμινάρια BLSκαι συρραφής τραύματος της HELMSIC, στα πλαίσια του μαθήματος της χειρουργικής.

· Δωρεάν σίτιση - στέγαση - συγγράματα-μεταφορά…. ή μήπως όχι;

Δεν μπορούμε να παραπονεθούμε πάντως! Τους τελευταίους μήνες μέχρι η λέσχη να περάσει στα χέρια του νέου της ιδιοκτήτη πάντως έχουμε όλοι ,ανεξαρτήτως οικονομικών κριτηρίων την ευκαιρία να απολαύσουμε αλογάκια ντοπαρισμένα. Και τι να την κάνεις την λέσχη βέβαια αν έχεις μάθημα από τις 12.00 μέχρι τις 18.00 σερί; Τι πιο απλό λοιπόν από το να έχουμε στο πρόγραμμά μας ένα κενό δύωρο έτσι ώστε όλοι να προλαβαίνουμ ε να πηγαίνουμε στη λέσχη. Αν φυσικά προλάβεις το λεωφορείο και αν καταφέρεις να χωρέσεις… Γιατί να μην γίνουν δωρεάν λοιπόν όλα τα δρομολόγια όπως άλλωστε ήταν και πριν από δύο χρόνια; Όσο για τα παιδιά στις εστίες υποθέτω πως θα τους έρχεται κάπως άβολα αυτό που πρέπει να φύγουν πριν τελειώσει η εξεταστική τους για να κερδίσει ο ξενοδόχος όσο περισσότερα προλάβει. Δωρεάν συγγράματα: αυτό και αν είναι κοροϊδία, εφόσον στα περισσότερα μαθήματα είμαστε αναγκασμένοι να αγοράζουμε ολόκληρα βιβλία σε φωτοτυπίες για να καλύψουμε όλη την ύλη όσων μας έχουν διδάξει και στα οποία εξεταζόμαστε. Πόσο δύσκολο θα ήταν άραγε οι καθηγητές μας να διάλεγαν βιβλία στον εύδοξο τα οποία θα κάλυπταν τις ανάγκες του μαθήμτος; Ή ακόμα και αν κανένα από αυτά δεν θεωρούν οτί είναι επαρκές , οι έξτρα σημειώσεις να μας παρέχονται με έξοδα του πανεπιστημίου ( από τα φωτοτυπικά της σχολής π.χ.).

· Εξεταστική…

Και μιας και πιάσαμε την εξεταστική μια μικρή έκπληξη είναι για εμάς κάθε εξάμηνο το πρόγραμμά της και για τα μέλη κάθε επιτροπής έτους ένας μεγάλος πονοκέφαλος, καθώς οφείλουμε να ικανοποιήσουμε τις ιδιαιτερότητες κάθε έδρας ( ανάλογα με τους γάμους και τα βαφτίσια, χαμός γίνεται τον Ιούνιο) και να καθορίσουμε την ημερομηνία εξέτασης μας σύμφωνα με αυτά. Ήρθε η ώρα πια να διεκδικήσουμε ένα σταθερό πρόγραμμα εξεταστικής όπως άλλωστε έχει ψηφιστεί και από προηγούμενη Γενική Συνέλευση. Άλλη μια μικρή ( ή και πολύ μεγάλη-βλέπε παθαν) έκπληξη σε κάθε εξεταστική είναι και η εξεταστέα ύλη… Οι καθηγητές προσθέτουν , αφαιρούν άσχετα με το τι έχουν διδάξει συχνά, και εμείς ψάχνουμε και ρωτάμε μανιωδώς καθηγητές, μικρότερους συμφοιτητές μας, στέλνοντας mail και δεν ξέρω και γω τι άλλο μπας και βρουμε μια άκρη… Τι πιο αυτονόητο λοιπόν η εξεταστέα ύλη κάθε μαθήματος να συμπίπτει με την διδακτέα η οποία θα ανακοινώνεται στην αρχή κάθε εξαμήνου μαζί με το αναλυτικό ημερολόγιο των μαθημάτων μάλιστα.



Και ναι φίλε μου, πέρα από όλα αυτά στη συνέλευση μπορεί να ακούσεις και άλλα πράγματα. Μπορεί να ακούσεις ακόμη και τη λέξη κυβέρνηση. Μην ψαρώσεις. Όλα αυτά που σου φαίνονται τόσο μακρινά και άπιαστα από την Αλεξανδρούπολη, δεν στα λέμε γιατί χαιρόμαστε που βρήκαμε ακροατήριο. Σου τα λέμε γιατί όπως δε θα πήγαινες να διεκδικήσεις από το μπακάλη της γειτονίας σου δωρεάν μολύβια, έτσι και τώρα πρέπει να ξέρεις από ποιόν θα απαιτήσεις συγγράματα, σίτιση και στέγαση. Πρέπει να ξέρεις ποιός σου τα στερεί και για ποιό λόγο. Μόνο έτσι δεν θα ψαρώσεις όταν θα σου πουν λεφτά δεν υπάρχουν. Ή ότι κρίση έχουμε και άρα τί να κάνουμε δεν μπορούμε να σας δώσουμε άτλαντα στην ανατομία. Μόνο έτσι θα ξέρεις ότι αυτή τη στιγμή εσύ δεν έχεις δωρεάν και καλής ποιότητας σίτιση στη Λέσχη επείδη σειρά κυβερνήσεων τόσα χρόνια, και μαζί και ο ΣΥΡΙΖΑ , έχουν κάνει την επιλογή τους. Τα χρήματα των γονιών σου και αργοτερά και τα δικά σου, από την εργασία τους και τους φόρους τους, αντί να επιστρέφουν προς όφελος της κοινωνίας, πηγαίνουν στην αποπληρωμή ενός χρέους για να σωθούν οι τραπεζίτες. Και κοντά σε όλα τα άλλα να μας κόβουν όλο και πιο πολλά για να γίνεται ο Μπόμπολας πλουσιότερος και εμείς να νομίζουμε ότι είναι αυτονόητο να μην έχουμε λεωφορεία. Μόνο όταν τα γνωρίζεις όλα αυτά,μπορείς να απαντήσεις στο από πού θα βρεθούν τα λεφτά και μόνο τότε θα βρεις και τον καλύτερο τρόπο να τα διεκδικήσεις. Τον μόνο τρόπο που έχει αποτέλεσμα. Μόνο συλλογικά και από τα κάτω, χωρίς μεσολαβητές και φοιτητοπατέρες, χωρίς να περιμένουμε σωτήρες, ανυποχώρητα και χωρίς συμβιβασμούς μπορούμε να διεκδικήσουμε όλα αυτά που χρειαζόμαστε. Με ένα φοιτητικό κίνημα –ποτάμι που θα συμπαρασύρει μαζί του και τους εργαζόμενους. Γιατί ας μην κοροιδευόμαστε, το να κερδίσουμε όλα όσα ζητάμε δεν είναι εύκολο και δεν γίνεται χωρίς θυσίες και χωρίς σκληρό αγώνα. Δεν γίνεται χωρίς να συγκρουστείς με τους μεγαλοκαθηγητάδες που κάνουν ότι περναει από το χέρι τους για να εξασφαλίζουν μια θέση στο νέο Πανεπιστήμιο που φτιάχνεται, αν δεν συγκρουστείς με τον Χούτο της λέσχης, με τα Συμβούλια Δοιίκησης που εφαρμόζουν το νόμο Διαμαντοπούλου μέσα στα Πανεπιστήμια. Χωρίς να συγκρουστείς με την κυβέρνηση που δε λέει να αγγίξει το νόμο Διαμαντοπούλου και τη συνθήκη της Μπολόνια και με την Ε.Ε. που βλέπει τα Πανεπιστήμια σαν άλλη μια επιχείρηση, σαν άλλη μια ευκαιρία να κόψει παροχές και χρηματοδότηση και ταυτόχρονα να διαμορφώσει και το νέο φθηνό και πειθήνιο εργαζόμενο που της είναι απαραίτητος για να μετακινείται εντός της Ευρώπης σαν ένας σύγχρονος σκλάβος.
Και σε όλες αυτές τις μάχες θα πρέπει να έχεις μαζί σου όχι μόνο τους συμφοιτητές σου αλλά και τους εργαζόμενους, και τους ανέργους, και τους μαθητές, και τους μετανάστες. Γιατί η μάχη σου για καλύτερη εκπαίδευση περνάει μέσα από την μάχη για καλύτερη παιδεία, για καλύτερη υγεία. Περνάει μέσα από την μάχη για μια καλύτερη ζωή.
                                                  ΑΕΡΑΣ - ΕΑΑΚ