Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΟΣΤ-ΙΤ

Φάκελος: "σκέψου αλλιώς", ή μάλλον η τέχνη του να μη σκέφτεσαι

Και ανεβαίνεις μια μέρα στο αμφιθέατρο και βλέπεις στη γνωστή μπλε ταπισερί κάποιος να έχει σκορπίσει ένα μάτσο ποστ-ιτ. Και πηγαίνεις να δεις τι δεν θέλουν να ξεχάσουν τα παιδιά (γάλα και χαρτί κουζίνας απ΄το σουπερ μάρκετ ίσως;) και βλέπεις το νόμο Διαμαντοπούλου σε μπουλετάκια και την ανασυγκρότηση που επιχειρείται με τους οργανισμούς των ιδρυμάτων κωδικοποιημένο με την πιασάρικη ατάκα «σκέψου αλλιώς». Ας βυθιστούμε λοιπόν στο άδυτο της σκέψης των πολιτικών παιδιών της ΝΔ (χρόνια πολλά να χαίρεστε τα 40 παρεμπιπτόντως) και ας σκεφτούμε αλλιώς, ας σκεφτούμε ΔΑΠ- ΝΔΦΚ.

Σημείο 1^ο: κάνεις να μη μπορεί να καταστρέφει το πανεπιστήμιο σου.

Αυτό καταρχήν έγκειται στο τι ορίζει ο καθένας καταστροφή. Γιατί για μας η ολοσχερέστερη καταστροφή επέρχεται με την μείωση κατά 60% της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων και με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση απ τους νόμους Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλου και τις διατάξεις του Λοβέρδου. Αλλά προς χάριν της συζήτησης ας πούμε ότι μιλάμε για τις βιβλικές καταστροφές που έχουν υποστεί τόσα χρόνια τα πανεπιστήμια όπως κάτι σπασμένα τζάμια στη νομική, κάτι αναποδογυρισμένοι κάδοι στο ΑΠΘ και φυσικά το ανεκτίμητο χρυσοποίκιλτο Ευαγγέλιο που εκλάπη πριν από καμία τριακονταετία. Το υπόλοιπο αυτής της σκέψης βρίσκεται στην πρόταση παιδείας 2020 της ΔΑΠ όπου ζητείται η κατάργηση του πανεπιστημιακού άσυλου και η σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας. Όμως ποιανού δουλειά είναι στην τελική να περιφρουρεί τους χώρους του πανεπιστημίου αν όχι οι άνθρωποι που ζουν, εργάζονται και σπουδάζουν σ αυτό; Ή έχει κανείς αυταπάτες ότι η αστυνομία θα έχει το ρόλο να περιφρουρεί το πανεπιστήμιο από την πώληση ναρκωτικών; Γιατί το πιο σκληρό εμπόριο στην Αθήνα συμβαίνει όχι μέσα, αλλά έξω ακριβώς απ την πόρτα του παλιού πολυτεχνείου εν γνώση όχι μόνο της αστυνομίας αλλά και της τελευταίας πετράς σ αυτόν τον τόπο. Μας συγχωρείτε αλλά εμείς τη σκοπιμότητα της κατάργησης του ασύλου αγώνων και της επιβολής πανεπιστημιακής αστυνομίας με ελέγχους εισόδου την εντοπίζουμε στην ποινικοποίηση του φοιτητικού κινήματος, στο φακέλωμα οποιουδήποτε αντιστέκεται και στην προσπάθεια πάταξης των αγωνιστικών αντανακλαστικών των συλλόγων.

Σημείο 2^ο: να μπορείς να τελειώνεις τις σπουδές σου χωρίς καθυστερήσεις .

Αυτό επεξηγείται στο επόμενο ποστ-ιτ και αναφέρεται στις καταλήψεις. Δηλαδή στο πιο δυνατό και αδιαπραγμάτευτο μέσο πάλης του φοιτητικού κινήματος. Και αυτό όχι γιατί πιστεύει κανένας ότι τα χαρτιά που στέλνουν τα παιδιά έχουν καμία αξία έναντι της κατάληψης αλλά γιατί η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αποτελεί τη ¨μόνη υπεύθυνη δύναμη στα πανεπιστήμια¨ για την εφαρμογή κυβερνητικών πολιτικών και την παράλυση των αντανακλαστικών του φοιτητικού κινήματος. Και για την επισφράγιση της καταστολής των αγωνιστικών κινητοποιήσεων αν χρειαστεί θα βάλουν και τα μεγάλα μέσα (βλέπε Σημείο 1^ο ). Επίσης, να σημειωθεί ότι ακόμα ψάχνουμε τον άνθρωπο που έχει παρατείνει τις σπουδές του λόγω καταλήψεων όσο και να κράτησαν αυτές. Καλωσήρθατε στον μαγικό κόσμο των διπλών εξεταστικών συνάδελφοι.

Σημείο 3^ο: με την αποφοίτηση σου να βγαίνεις στην αγορά εργασίας έχοντας ήδη προϋπηρεσία στο αντικείμενο των σπουδών σου.

Εδώ ξεκινάει το πραγματικό πάρτι. Πρόταση που θυμίζει τις μαθητείες στα ΕΠΑΛ και φυσικά συνδέεται άμεσα με τις ιδιωτικές επενδύσεις στα πανεπιστήμια, τις επώνυμες έδρες και την εύρεση χρηματοδότησης των ιδρυμάτων από μη κρατικές πήγες. Δηλαδή θα έρχεται ένας ιδιώτης, θα κάνει μια ανταποδοτική συμφωνία με το πανεπιστήμιο κι εσύ θα δουλεύεις στην επιχείρηση του απλήρωτος και ανασφάλιστος για να καλύψεις θέσεις εργασίας, βγάζοντας τον επιχειρηματία απ τον κόπο να προσλάβει πραγματικούς εργαζόμενους με δικαιώματα. Παράλληλα εκπαιδεύει ένα δυναμικό με στείρα γνώση εξειδικευμένο πάνω σ ένα συγκεκριμένο αντικείμενο έτοιμο να το προσλάβει μετά την αποφοίτηση του.

Σημείο 4^ο: η σχολή σου να σε υποστηρίζει να βρεις δουλειά.

Εδώ συμπληρώνεται το πάζλ της δημιουργίας της νέας εργατικής βάρδιας μέσα απ την επιχειρηματική ανασυγκρότηση του πανεπιστημίου. Γιατί για να σε βοηθήσει η σχολή σου να βρεις δουλειά με την ανεργία στους νέους στο 60% πρέπει να σε κάνει με κάποιο τρόπο ελκυστικό για τον εργοδότη. Και δεν εννοούμε να σε χτενίσει και να σε βάψει αλλά να σου παρέχει τέτοιες δεξιότητες (γιατί προφανώς πλέον δεν μιλάμε για γνώση) που θα είναι χρήσιμες για κάποια επιχείρηση. Και επανερχόμαστε στις επώνυμες έδρες και στην ιδιωτική χρηματοδότηση (βλ πρόταση παιδείας 2020) για να επιτευχτεί ένας τέτοιος φάκελος προσόντων με κολάζ γνώσεων συμφώνα με τις ανάγκες των επισήμων χορηγών μας τη στιγμή που οι έννοιες πτυχίο και συνολική εποπτεία στο αντικείμενο γίνονται αναχρονιστικές.

Σημείο 5^ο: τα ελληνικά ανώτατα ιδρύματα να είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.

Και εδώ χάνεται τελείως η μπάλα. Μάλλον συνάδελφοι της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ στη φούρια σας να υλοποιηθούν οι επιταγές της κυβέρνησης και της Ε.Ε. δεν ξέρετε πια τι λέτε! Νομίζετε πως ξεχνάμε τον Κοινό Ευρωπαϊκό Χώρο για την Ανώτατη Εκπαίδευση (ΚΕΧΑΕ), επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη συνθήκη της Μπολόνια κιόλας, όπου οι τότε υπουργοί παιδείας, έβαλαν το σύνολο των κατευθύνσεων ώστε να γίνουν τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια ανταγωνιστικά προς αυτά που βρίσκονται πέραν του Ατλαντικού; Κι αυτό δε σημαίνει τίποτα άλλο, παρά το πως θα εξυπηρετούν καλύτερα τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου είτε διαμορφώνοντας το νέο μοντέλο εργαζομένου που απαιτείται, είτε παράγοντας στο ίδιο το εσωτερικό του πανεπιστημίου γνώση και έρευνα που θα τους αποδίδει τα μέγιστα δυνατά κέρδη! Και εδώ κολλάμε και τους φοιτητές από το εξωτερικό που καίγονται να σπουδάσουν στα ελληνικά ιδρύματα αλλά δεν μπορούν όχι λόγω της γλώσσας αλλά γιατί ο κύκλος σπουδών μας δεν έχει σπάσει ακόμα όπως τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (σας παραπέμπουμε πάλι στην πρόταση παιδείας, το απαιτούν τα παιδιά χρόνια τώρα) και όπως προκύπτει τα δικά μας πτυχία είναι πιο ισχυρά απ τα αντίστοιχα bachelor των άλλων χωρών.

Σημείο 6^ο: σύγχρονες και εξοπλισμένες φοιτητικές εστίες, να καλύπτουν τις ανάγκες περισσότερων φοιτητών.

Να αυξήσει το κράτος τη χρηματοδότηση να μην δίνει λεφτά σε όπλα και τράπεζες και να τα δώσει για φοιτητική μέριμνα. Όχι, στάσου, αυτά τα λέμε εμείς, αυτοί σε ΣΔΙΤ αναφέρονται. Δηλαδή συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με ενοίκια γιατί η δωρεάν στέγαση είναι παρωχημένη αντίληψη σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Και αν δεν έχεις για νοίκι τσίμπα κι ένα φοιτητοδάνειο ή ακόμα καλύτερα μια ανταποδοτική υποτροφία δηλαδή δουλειά στο πανεπιστήμιο με αμοιβή επιπέδου εργάτη στις φράουλες της Μανωλάδας.

Σημείο 7^ο: η έρευνα να χρηματοδοτείται από δημόσια και ιδιωτικά κεφάλαια και τα ιδρύματα να μετατραπούν σε ερευνητικά κέντρα που θα συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας.

Οι επώνυμες έδρες που λέγαμε πιο πάνω καλή ώρα. Βάλτε μέσα και την θέσπιση του απορρήτου της έρευνας και ξεκινάει το πανηγύρι. Δηλαδή θα έρχεται ο ιδιώτης θα καθορίζει το πρόγραμμα σπουδών μας, θα παίρνει απλήρωτη εργασία εκμεταλλευόμενος τη γνώση μας και αν δεν του αρέσει και το αποτέλεσμα της έρευνας το θάβουμε κάπου δεν πειράζει. Γιατί το συμφέρον της κοινωνίας δε συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας αλλά η ιδιωτικοποίηση των πάντων, η απόσπαση κέρδους από παντού και το συμφέρον των επιχειρήσεων θα μας βγάλουν απ’ την κρίση.

Σημείο 8^ο: οι φοιτητικές παρατάξεις να λειτουργούν με γνώμονα την αναβάθμιση της σχολής και όχι το κομματικό συμφέρον.

Εντάξει έπρεπε να αφήσουμε το καλό για το τέλος. Γιατί όταν αυτό το λένε αυτοί που κάθε χρόνο μετά τις φοιτητικές εκλογές, βγαίνει ο εκάστοτε πρόεδρος της Ν.Δ και συγχαίρει για τα εκλογικά τους αποτελέσματα αναρωτιόμαστε τι ναρκωτικά παίρνουν οι άνθρωποι. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η ίδια η κυβέρνηση ΝΔ διέλυσε τις δομές ψυχικής υγείας και εθισμού και δεν έχουμε που να τους παραπέμψουμε. Αυτοί που τόσα χρόνια στις σχολές εξυπηρετούν τα συμφέροντα της κυβέρνησης, αυτοί που βάζουν πλάτες για την υλοποίηση των νόμων και των μεταρρυθμίσεων που διαλύουν βήμα - βήμα το δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο, αυτοί που συκοφαντούν και πολεμούν τους αγώνες που δίνονται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων και των αναγκών του λαού και της νεολαίας και έχουν κάνει τη συνδιαλλαγή επάγγελμα έρχονται να μας πουν για κομματικό συμφέρον.

Και όλα αυτά που βασίζονται στην πρόταση παιδείας τα πρότειναν απ το 2010, πριν ακόμα το νόμο Διαμαντοπούλου (στον οποίον παρεμπιπτόντως εναντιώθηκαν αφού τους πετούσε έξω απ τη συνδιοίκηση και τους χαλούσε το μαγαζί). Όπως και έκαναν λόγο για τον ηλίθιο διαχωρισμό των αιώνιων φοιτητών σε ενεργούς και ανενεργούς απ το Μάρτιο του ’14 πριν ακόμα διατυπωθεί απ' τον Λοβέρδο για να διασπάσει το φοιτητικό κίνημα σε διάφορες ταχύτητες. Όταν είσαι πρωτοπορία…

Α.Ε.Ρ.Α.Σ – Ε.Α.Α.Κ