Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Εδώ αναγνωστήριο, εδώ αναγνωστήριο!


Η νεολαία είχε πάντα το “προνόμιο” να βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων: και από πλευράς επίθεσης αλλά και από πλευράς απάντησης. Αυτή είναι και η ιστορία του φοιτητικού κινήματος, τίποτα να μην περνάει αμαχητί. Αυτή είναι και η δική μας ιστορία. Στην πρώτη ισχυρή προσπάθεια που έγινε από το πανεπιστήμιο να περάσει το ν.Διαμαντοπούλου στη σχολή μας, πέρσι, με τη μορφή των προαπαιτούμενων, ο φοιτητικός σύλλογος έθεσε ανάχωμα στα σχέδια τους με μαζικές γενικές συνελεύσεις, κινητοποιήσεις και καταλήψεις. Προφανώς και δεν περιμέναμε να σταματήσουν εκεί.
Ακόμα καλά καλά δεν κατεβάσαμε τα χειμωνιάτικα και βρεθήκαμε στην καλύτερη περίπτωση στοιβαγμένοι στα λεωφορεία (ενώ ήδη χάσαμε τα 2 προηγούμενα), και στην χειρότερη να κλαίμε σε εμβρυική στάση που δώσαμε 9 ευρώ στο ταξί.
Και όλα αυτά θα μας φαίνονται μηδαμινά μπροστά σε όλα αυτά που θα 'ρθουν , αν κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Και αυτά δεν είναι μακριά . Ήδη απο τον Αύγουστο ο Λοβέρδος μας έστειλε το δωράκι των διαγραφών, μαζί βέβαια με την υπόσχεση των οργανισμών που θα έρθουν να εφαρμόσουν τον νόμο Διαμαντοπούλου στα πανεπιστήμια, αυτή τη φορά όχι όπως προσπάθησαν
να το περάσουν το '11 ενιαία , αλλά διασπαστικά σε κάθε ίδρυμα ξεχωριστά. 

Και εδώ περνάμε απ΄την πλευρά της επίθεσης , στην πλευρά της απάντησης.

Μιας απάντησης που φοβούνται γι'αυτό προσπαθούν να την καταπνίξουν με την πιο άγρια καταστολή των τελευταίων χρόνων.
Με τον εγκάθετο Φορτσάκη στο ΕΚΠΑ να βάζει αλυσίδες στις πόρτες και να κλείνει έξω τους φοιτητές, την πανεπιστημιακή αστυνομία να ζητάει πάσο και ταυτότητες από τους φοιτητές για να μπούνε στη συνέλευση της Νομικής, τις εταιρίες ιδιωτικών security να απειλούν φοιτητές στο ίδιο τους το άσυλο, φοιτητές και εκπαιδευτικούς να περνάνε πειθαρχικά επειδή τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι.
Μιας απάντησης που είναι συνολική. Την είδαμε από τις δυναμικές καταλήψεις και πορείες των μαθητών ενάντια στο νέολύκειο , τις καθαρίστριες και τους αγώνες των εκπαιδευτικών , των διοικητικών και των εργαζομένων του Υπουργείου Οικονομικών . Και εδώ είναι που πρέπει να δούμε και τη δική μας θέση μέσα σ'αυτό και να πούμε και μεις ξανά: κοίτα οι άλλοι έχουν κινήσει.

Απέναντι σε όλα αυτά που έρχονται να μας επιβάλλουν, οργανισμούς, διαγραφές και το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο στο σύνολό του πρέπει να μας βρουν αντιμέτωπους και πιο συγκροτημένους από ποτέ. Και όχι μόνο δε θα αφήσουμε να μας πάρουν τίποτα πίσω αλλά θα απαιτήσουμε και ακόμα περισσότερα.

Και εδώ έρχεται η ιστορία με το αναγνωστήριο, που έρχεται να συνδέσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση με την καταστολή: 2 σε 1! Εκτός του ότι η πρόφαση του μεταπτυχιακού προγράμματος είναι γελοία καθώς υπάρχουν πολλοί αχρησιμοποίητοι και πιο κατάλληλοι χώροι μέσα στο πανεπιστήμιο για να στεγαστούν τα προγράμματα αυτά, ας αναλογιστούμε λίγο τη φύση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε συνδυασμό με το νόμο Διαμαντοπούλου. Έρευνα που θα γίνεται προς όφελος του κέρδους των επιχειρήσεων, με αγνώστου προελεύσεως χορηγείες (ιδιώτες, φαρμακοβιομηχανίες κλπ) απόλυτα ασύνδετη με τις ανάγκες της κοινωνίας και άρρηκτα συνδεδεμένη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Αλλά εν τέλει ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: για όποιον λόγο και να τον θέλουνε το αναγνωστήριο είναι δικός μας χώρος, ανήκει στους φοιτητές. Ήταν αυτοί που το χρησιμοποίησαν ουσιαστικά, όχι με το να το βάψουν ή να πετάξουν μέσα 5 θρανία αλλά με το να δραστηριοποιηθούν μέσα σ'αυτό μέσα από θέατρα, προβολές ταινιών, φεστιβάλ, εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης με πολιτιστικό αντιπρόταγμα, πολιτικές συζητήσεις και αγώνες.
Ένας χώρος που για μας αποτελεί κέντρο αγώνα, χώρο πολιτκής και πολιτιστικής αναβάθμισης. Ένας χώρος που στέγασε τους φοιτητικούς αγώνες της προηγούμενης περιόδου και μέσα στον οποίο ο σύλλογος έκανε τα πρώτα βήματα για την ανασυγκρότησή του. Ειδικά στο σήμερα που η επίθεση που δεχόμαστε είναι δριμύτερη από ποτέ οφείλουμε μαζί με το όχι στις διαγραφές και τους οργανισμούς να πούμε και για το αναγνωστήριο NO PASARAN.

Δε θα τους περάσει λοιπόν.
ΟΥΤΕ ΣΙΩΠΗΣ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!         

                      Α.Ε.Ρ.Α.Σ – Ε.Α.Α.Κ